| UNIWERSYTET MORSKI W GDYNI - WYDZIAŁ NAWIGACYJNY |
| Nr: |
|
Przedmiot: |
MANEWROWANIE STATKIEM |
| Kierunek / Poziom kształcenia: |
NAWIGACJA / PIERWSZEGO STOPNIA |
| Forma studiów: |
STACJONARNE / NIESTACJONARNE |
| Profil kształcenia: |
PRAKTYCZNY |
| Specjalność: |
TRANSPORT MORSKI |
| SEMESTR |
ECTS |
Liczba godzin w tygodniu |
Liczba godzin w semestrze |
| W |
C |
L |
P |
S |
W |
C |
L |
P |
S |
| IV |
1 |
|
|
|
|
|
10 |
|
|
|
10 |
| V |
3 |
|
|
|
|
|
30 |
|
|
|
15 |
| Razem w czasie studiów: |
65 |
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji (jeśli dotyczy przedmiotu)
| 1 |
Zakres szkoły średniej oraz elementy fizyki, matematyki, nawigacji, budowy i stateczności statku, meteorologii i oceanografii, ratownictwa morskiego. |
Cele przedmiotu
| 1 |
Celem kształcenia jest podstawowe przygotowanie teoretyczne i praktyczne do analizy i oceny możliwości manewrowych jednostek pływających oraz przygotowanie do planowania i realizacji typowych operacji manewrowych. |
Efekty kształcenia dla całego przedmiotu (EKP) – po zakończeniu cyklu kształcenia
| EKP1 |
Ma podstawową wiedzę w zakresie mechaniki ruchu jednostek pływających, w szczególności ich ruchów manewrowych, obejmującą znajomość i rozumienie: a) źródeł i wielkości sił zewnętrznych, b) możliwości i ograniczeń w sterowaniu ruchem jednostki. K_W01, K_W08, |
| EKP2 |
Potrafi przeprowadzić obliczenia statyczne i dynamiczne ruchów manewrowych jednostek pływających w typowych sytuacjach eksploatacyjnych. K_W08, K_U01, K_U11, K_U15, |
| EKP3 |
Ma podstawową wiedzę w zakresie praktycznych metod/procedur realizacji typowych zadań manewrowych (manewrów) w sposób bezpieczny i efektywny (sztuka manewrowa). K_W07, K_W08, K_W11, K_W12, K_W21, |
| EKP4 |
Potrafi zaplanować, przygotować i wykonać (na symulatorze) typowe rodzaje manewrów statku w różnych warunkach eksploatacyjnych (nawigacyjnych i hydrometeorologicznych). K_U01, K_U12, K_U15, K_U19, K_U23, K_U26, K_K03, K_K04, |
Treści programowe
Semestr IV
| Lp. |
Zagadnienia |
Liczba godzin |
Odniesienie do EKP dla przedmiotu |
Odniesienie do RPS |
| W |
C |
L |
P |
S |
| 1 | Pojęcie kąta dryfu, chwilowego środka obrotu, przestrzeni manewrowej.
Metody przybliżone określania parametrów cyrkulacji, hamowania oraz charakterystyk napędowych.
Wpływ wyporności, zanurzenia, przegłębienia, prędkości i zapasu wody pod stępką na cyrkulację i hamowanie.
Masy towarzyszące.
Siły hydrodynamiczne na kadłubie statku: opór kadłuba, siła poprzeczna i moment na kadłubie.
Siły na śrubie okrętowej i innych pędnikach.
Boczne działanie śruby, rodzaje śrub.
Podział prędkości.
Sterowanie silnikiem głównym, sterowanie napędem, moc napędu.
Siły na sterze. | 2 | | | | 2 | | |
| 2 | Oddziaływanie wiatru, prądu i falowania | 2 | | | | | | 9.4.1.8 |
| 3 | Pozostałe źródła oddziaływań: kotwice, cumy, holowniki, stery strumieniowe, odbojnice. [STCW: 9.4.1.15] | 2 | | | | | | |
| 4 | Próby manewrowe, standardy manewrowe i informacyjne, stateczność kursowa i zwrotność. [STCW: 9.4.1.16]
Ocena stanu ruchu jednostki. [STCW: 9.4.2.1] | 1 | | | | 2 | | |
| 5 | Podejmowanie i zdawanie pilota. [STCW: 9.4.2.4] Manewr „człowiek za burtą”. [STCW: 9.4.2.5] | 1 | | | | | | |
| 6 | Manewry kotwiczenia: ogólne zasady, wybór miejsca kotwiczenia, kotwiczenie na ograniczonej przestrzeni, ustalanie bezpiecznej długości łańcucha kotwicznego. Wykorzystanie kotwicy do poprawy sterowności statku. Awaryjne podnoszenie kotwicy.
[STCW: 9.4.2.5] | 1 | | | | 3 | | |
| 7 | Charakterystyki i próby manewrowe, standardy IMO. Manewry „człowiek za burtą”.
Podejmowanie pilota, systemy TSS, służby VTS. Kotwiczenie w celu postoju.
[STCW:9.4.3.1-4] | 1 | | | | 3 | | |
Semestr V
| Lp. |
Zagadnienia |
Liczba godzin |
Odniesienie do EKP dla przedmiotu |
Odniesienie do RPS |
| W |
C |
L |
P |
S |
| 1 | Efekty płytkowodzia.
Osiadanie statku w ruchu, zapas wody pod stępką.
Manewrowanie w warunkach osiadania. | 4 | | | | | | |
| 2 | Efekt brzegowy.
Oddziaływania statek – statek (mijanie, wyprzedzanie, statek zacumowany).
Sterowanie w warunkach oddziaływania efektu brzegowego i reakcji między statkami.
Oddziaływanie fal okrętowych na brzeg. | 4 | | | | 3 | | |
| 3 | Podstawowe zasady manewrowania w różnych warunkach ograniczenia akwenu.
Wpływ wiatru i prądu.
Zwrot ze stałą prędkością kątową.
Manewrowanie na rzekach i akwenach ograniczonych w warunkach wiatru i prądu niejednorodnego – reakcja na wychylenie steru. | 4 | | | | 3 | | |
| 4 | Samodzielne cumowanie statkiem jednośrubowym. Cumowanie dużych statków.
Cumowanie statkiem dwuśrubowym.
Wpływ warunków hydrometeorologicznych na manewry cumowania. | 4 | | | | 3 | | |
| 5 | Holowanie portowe, współpraca z holownikami. Dokowanie. Cumowanie w śluzie.
Postój statku na cumach. | 4 | | | | 3 | | |
| 6 | Manewrowanie w sztormie.
Holowanie morskie.
Manewrowanie w lodach. | 4 | | | | | | |
| 7 | Opuszczanie i podnoszenie środków ratunkowych w warunkach falowania morza. Podejmowanie rozbitków. | 2 | | | | | | |
| 8 | Żegluga kanałem płytkowodnym (chwilowy środek obrotu, efekty: brzegowy i płytkowodzia).
Mijanie i wyprzedzanie w kanale.
Podstawy samodzielnego cumowania i odcumowania statku jednośrubowego.
Cumowanie i odcumowanie dużych statków. Wykorzystanie holowników.
Sztormowanie.
Akcje ratownicze na otwartym morzu. [STCW:9.4.3.5-10] | 4 | | | | 3 | | |
Metody weryfikacji efektów kształcenia (w odniesieniu do poszczególnych efektów)
| Symbol EKP |
Test |
Egzamin ustny |
Egzamin pisemny |
Kolokwium |
Sprawozdanie |
Projekt |
Prezentacja |
Zaliczenie praktyczne |
Inne |
| EKP1 |
X | | | | | | | | |
| EKP2 |
X | | | | X | | | | |
| EKP3 |
X | | | | X | | | | |
| EKP4 |
| | | | X | | | | |
Kryteria zaliczenia przedmiotu
| Semestr |
Ocena pozytywna (min. dostateczny) |
| IV | Obecność na wykładach i laboratoriach, pozytywny wynik testu teoretycznego i praktycznego na symulatorze manewrowym |
| V | Obecność na wykładach i laboratoriach, pozytywny wynik testu teoretycznego i praktycznego na symulatorze manewrowym |
Nakład pracy studenta
| Forma aktywności |
Szacunkowa liczba godzin na zrealizowanie aktywności |
| W |
C |
L |
P |
S |
| Godziny kontaktowe | 40 | | | | 25 |
| Czytanie literatury | 15 | | | | 10 |
| Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych | | | | | 5 |
| Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia | | | | | |
| Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania | | | | | 2 |
| Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach | 4 | | | | 4 |
| Udział w konsultacjach | 4 | | | | 4 |
| Łącznie godzin | 63 | | | | 50 |
| Łączny nakład pracy studenta | 113 |
| Liczba punktów ECTS | 2 | | | | 2 |
| Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu | 4 |
| Obciążenie studenta związane z zajęciami praktycznymi | 32 |
| Obciążenie studenta na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich | 81 |
Literatura
Literatura podstawowa
Nowicki A., 1999. Wiedza o manewrowaniu statkami morskimi, Gdynia: Trademar.
Nowicki A., 1992. Manewrowanie statkiem w warunkach specjalnych, Szczecin: Oderaum. Dudziak J., 2008. Teoria okrętu, Gdynia: Fundacja Promocji Przemysłu i Gospodarki Morskiej. Wróbel F., 1996. Vademecum nawigatora, Gdynia: Trademar.
Literatura uzupełniająca
Gucma S., 2001. Inżynieria ruchu morskiego, Gdynia: Okrętownictwo i Żegluga.
Staliński J., 1969. Teoria Okrętu, Gdańsk: Wydawnictwo Morskie.
Lekki W., 1977. Poradnik manewrowania statkiem, Gdańsk: Wydawnictwo Morskie.
Molland A., 2008. The maritime engineering reference book. A guide to ship design, construction and operation, Elsevier.
House D., 1977. Ship Handling, Elsevier.
Molland A., 2008. The maritime engineering reference book. A guide to ship design, construction and operation, Elsevier.
Prowadzący przedmiot
| Tytuł/stopień, imię, nazwisko |
Jednostka dydaktyczna |
| 1. Osoba odpowiedzialna za przedmiot: |
|
| dr inż. kpt.ż.w. Andrzej Hejmlich |
KES |
| 2. Pozostałe osoby prowadzące zajęcia: |
|
| prof. dr hab. inż. kpt.ż.w. Zbigniew Burciu |
KES |
| dr hab. inż. Teresa Abramowicz-Gerigk, prof. UMG |
KES |
| dr inż. kpt.ż.w. Andrzej Hejmlich |
KES |
