| UNIWERSYTET MORSKI W GDYNI - WYDZIAŁ NAWIGACYJNY |
| Nr: |
|
Przedmiot: |
MANEWROWANIE STATKIEM |
| Kierunek / Poziom kształcenia: |
NAWIGACJA / PIERWSZEGO STOPNIA |
| Forma studiów: |
STACJONARNE / NIESTACJONARNE |
| Profil kształcenia: |
PRAKTYCZNY |
| Specjalność: |
TRANSPORT MORSKI |
| SEMESTR |
ECTS |
Liczba godzin w tygodniu |
Liczba godzin w semestrze |
| W |
C |
L |
P |
S |
W |
C |
L |
P |
S |
| IV |
1 |
|
|
|
|
|
10 |
|
|
|
10 |
| V |
3 |
|
|
|
|
|
30 |
|
|
|
15 |
| Razem w czasie studiów: |
65 |
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji (jeśli dotyczy przedmiotu)
| 1 |
Zakres szkoły średniej oraz elementy fizyki, matematyki, nawigacji, budowy i stateczności statku, meteorologii i oceanografii, ratownictwa morskiego. |
Cele przedmiotu
| 1 |
Celem kształcenia jest podstawowe przygotowanie teoretyczne i praktyczne do analizy i oceny możliwości manewrowych jednostek pływających oraz przygotowanie do planowania i realizacji typowych operacji manewrowych. |
Efekty kształcenia dla całego przedmiotu (EKP) – po zakończeniu cyklu kształcenia
| EKP1 |
Ma podstawową wiedzę w zakresie mechaniki ruchu jednostek pływających, w szczególności ich ruchów manewrowych, obejmującą znajomość i rozumienie: a) źródeł i wielkości sił zewnętrznych, b) możliwości i ograniczeń w sterowaniu ruchem jednostki. K_W01, K_W08, |
| EKP2 |
Potrafi przeprowadzić obliczenia statyczne i dynamiczne ruchów manewrowych jednostek pływających w typowych sytuacjach eksploatacyjnych. K_W08, K_U01, K_U11, K_U15, |
| EKP3 |
Ma podstawową wiedzę w zakresie praktycznych metod/procedur realizacji typowych zadań manewrowych (manewrów) w sposób bezpieczny i efektywny (sztuka manewrowa). K_W07, K_W08, K_W11, K_W12, K_W21, |
| EKP4 |
Potrafi zaplanować, przygotować i wykonać (na symulatorze) typowe rodzaje manewrów statku w różnych warunkach eksploatacyjnych (nawigacyjnych i hydrometeorologicznych). K_U01, K_U12, K_U15, K_U19, K_U23, K_U26, K_K03, K_K04, |
Treści programowe
Semestr IV
| Lp. |
Zagadnienia |
Liczba godzin |
Odniesienie do EKP dla przedmiotu |
Odniesienie do RPS |
| W |
C |
L |
P |
S |
| 1 | Pojęcie kąta dryfu, chwilowego środka obrotu, przestrzeni manewrowej.
Metody przybliżone określania parametrów cyrkulacji, hamowania oraz charakterystyk napędowych.
Wpływ wyporności, zanurzenia, przegłębienia, prędkości i zapasu wody pod stępką na cyrkulację i hamowanie.
Masy towarzyszące.
Siły hydrodynamiczne na kadłubie statku: opór kadłuba, siła poprzeczna i moment na kadłubie.
Siły na śrubie okrętowej i innych pędnikach.
Boczne działanie śruby, rodzaje śrub.
Podział prędkości.
Sterowanie silnikiem głównym, sterowanie napędem, moc napędu.
Siły na sterze. | 2 | | | | 2 | | |
| 2 | Oddziaływanie wiatru, prądu i falowania | 2 | | | | | | 9.4.1.8 |
| 3 | Pozostałe źródła oddziaływań: kotwice, cumy, holowniki, stery strumieniowe, odbojnice. [STCW: 9.4.1.15] | 2 | | | | | | |
| 4 | Próby manewrowe, standardy manewrowe i informacyjne, stateczność kursowa i zwrotność. [STCW: 9.4.1.16]
Ocena stanu ruchu jednostki. [STCW: 9.4.2.1] | 1 | | | | 2 | | |
| 5 | Podejmowanie i zdawanie pilota. [STCW: 9.4.2.4] Manewr „człowiek za burtą”. [STCW: 9.4.2.5] | 1 | | | | | | |
| 6 | Manewry kotwiczenia: ogólne zasady, wybór miejsca kotwiczenia, kotwiczenie na ograniczonej przestrzeni, ustalanie bezpiecznej długości łańcucha kotwicznego. Wykorzystanie kotwicy do poprawy sterowności statku. Awaryjne podnoszenie kotwicy.
[STCW: 9.4.2.5] | 1 | | | | 3 | | |
| 7 | Charakterystyki i próby manewrowe, standardy IMO. Manewry „człowiek za burtą”.
Podejmowanie pilota, systemy TSS, służby VTS. Kotwiczenie w celu postoju.
[STCW:9.4.3.1-4] | 1 | | | | 3 | | |
Semestr V
| Lp. |
Zagadnienia |
Liczba godzin |
Odniesienie do EKP dla przedmiotu |
Odniesienie do RPS |
| W |
C |
L |
P |
S |
| 1 | Efekty płytkowodzia.
Osiadanie statku w ruchu, zapas wody pod stępką.
Manewrowanie w warunkach osiadania. | 4 | | | | | | |
| 2 | Efekt brzegowy.
Oddziaływania statek – statek (mijanie, wyprzedzanie, statek zacumowany).
Sterowanie w warunkach oddziaływania efektu brzegowego i reakcji między statkami.
Oddziaływanie fal okrętowych na brzeg. | 4 | | | | 3 | | |
| 3 | Podstawowe zasady manewrowania w różnych warunkach ograniczenia akwenu.
Wpływ wiatru i prądu.
Zwrot ze stałą prędkością kątową.
Manewrowanie na rzekach i akwenach ograniczonych w warunkach wiatru i prądu niejednorodnego – reakcja na wychylenie steru. | 4 | | | | 3 | | |
| 4 | Samodzielne cumowanie statkiem jednośrubowym. Cumowanie dużych statków.
Cumowanie statkiem dwuśrubowym.
Wpływ warunków hydrometeorologicznych na manewry cumowania. | 4 | | | | 3 | | |
| 5 | Holowanie portowe, współpraca z holownikami. Dokowanie. Cumowanie w śluzie.
Postój statku na cumach. | 4 | | | | 3 | | |
| 6 | Manewrowanie w sztormie.
Holowanie morskie.
Manewrowanie w lodach. | 4 | | | | | | |
| 7 | Opuszczanie i podnoszenie środków ratunkowych w warunkach falowania morza. Podejmowanie rozbitków. | 2 | | | | | | |
| 8 | Żegluga kanałem płytkowodnym (chwilowy środek obrotu, efekty: brzegowy i płytkowodzia).
Mijanie i wyprzedzanie w kanale.
Podstawy samodzielnego cumowania i odcumowania statku jednośrubowego.
Cumowanie i odcumowanie dużych statków. Wykorzystanie holowników.
Sztormowanie.
Akcje ratownicze na otwartym morzu. [STCW:9.4.3.5-10] | 4 | | | | 3 | | |
Metody weryfikacji efektów kształcenia (w odniesieniu do poszczególnych efektów)
| Symbol EKP |
Test |
Egzamin ustny |
Egzamin pisemny |
Kolokwium |
Sprawozdanie |
Projekt |
Prezentacja |
Zaliczenie praktyczne |
Inne |
| EKP1 |
X | | | | | | | | |
| EKP2 |
X | | | | X | | | | |
| EKP3 |
X | | | | X | | | | |
| EKP4 |
| | | | X | | | | |
Kryteria zaliczenia przedmiotu
| Semestr |
Ocena pozytywna (min. dostateczny) |
| IV | Obecność na wykładach i laboratoriach, pozytywny wynik testu teoretycznego i praktycznego na symulatorze manewrowym |
| V | Obecność na wykładach i laboratoriach, pozytywny wynik testu teoretycznego i praktycznego na symulatorze manewrowym |
Nakład pracy studenta
| Forma aktywności |
Szacunkowa liczba godzin na zrealizowanie aktywności |
| W |
C |
L |
P |
S |
| Godziny kontaktowe | 40 | | | | 25 |
| Czytanie literatury | 15 | | | | 10 |
| Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych | | | | | 5 |
| Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia | | | | | |
| Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania | | | | | 2 |
| Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach | 4 | | | | 4 |
| Udział w konsultacjach | 4 | | | | 4 |
| Łącznie godzin | 63 | | | | 50 |
| Łączny nakład pracy studenta | 113 |
| Liczba punktów ECTS | 2 | | | | 2 |
| Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu | 4 |
| Obciążenie studenta związane z zajęciami praktycznymi | 32 |
| Obciążenie studenta na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich | 81 |
Literatura
Literatura podstawowa
Nowicki A., 1999. Wiedza o manewrowaniu statkami morskimi, Gdynia: Trademar.
Nowicki A., 1992. Manewrowanie statkiem w warunkach specjalnych, Szczecin: Oderaum. Dudziak J., 2008. Teoria okrętu, Gdynia: Fundacja Promocji Przemysłu i Gospodarki Morskiej. Wróbel F., 1996. Vademecum nawigatora, Gdynia: Trademar.
Literatura uzupełniająca
Gucma S., 2001. Inżynieria ruchu morskiego, Gdynia: Okrętownictwo i Żegluga.
Staliński J., 1969. Teoria Okrętu, Gdańsk: Wydawnictwo Morskie.
Lekki W., 1977. Poradnik manewrowania statkiem, Gdańsk: Wydawnictwo Morskie.
Molland A., 2008. The maritime engineering reference book. A guide to ship design, construction and operation, Elsevier.
House D., 1977. Ship Handling, Elsevier.
MA Guide to Ship Handling. Publishеd by Japan Captains' Assoсiation (JCA).
Hevre Baudu,2019. Ship Handling, olland A., 2008. The maritime engineering reference book. A guide to ship design, construction and operation, Elsevier.
Prowadzący przedmiot
| Tytuł/stopień, imię, nazwisko |
Jednostka dydaktyczna |
| 1. Osoba odpowiedzialna za przedmiot: |
|
| dr inż. kpt.ż.w. Andrzej Hejmlich |
KES |
| 2. Pozostałe osoby prowadzące zajęcia: |
|
| prof. dr hab. inż. kpt.ż.w. Zbigniew Burciu |
KES |
| dr hab. inż. Teresa Abramowicz-Gerigk, prof. UMG |
KES |
| dr inż. kpt.ż.w. Andrzej Hejmlich |
KES |
