| EKP1 |
Optymalizuje przebieg procesu transportowego i logistycznego. Potrafi prawidłowo określić poziom potrzeb transportowych, a także posługuje się sprawnie modelami przepływów wartości generowanej przez transport w łańcuchu dostaw opierając się o kryterium kosztowe i poziomu obsługi klienta. |
| EKP2 |
Ocenia efektywność implementacji rozwiązań spedycyjno-logistycznych w transporcie morskim, integruje zarządzanie spedycyjno-logistyczne z innymi aspektami zarządzania oraz wyjaśnia, kategoryzuje i ocenia znaczenie kluczowych wskaźników oceny finansowej przedsiębiorstw w transporcie morskim (m.in. koszt kapitału, progi rentowności, analiza wrażliwości, dźwignia finansowa). |
| EKP3 |
Wyjaśnia, kategoryzuje i ocenia znaczenie kluczowych wskaźników oceny finansowej przedsiębiorstwa transportu morskiego. Przy pomocy odpowiednich wskaźników ocenia efektywność ekonomiczną inwestycji transportowych w transporcie morskim. |
| EKP4 |
Ma świadomość ważności posiadanej wiedzy technicznej, rozumiejąc jednocześnie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, a w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje. |
| Lp. |
Zagadnienia |
Liczba godzin |
Odniesienie do EKP dla przedmiotu |
Odniesienie do RPS |
| W |
C |
L |
P |
S |
| 1 | Miejsce i funkcje transportu morskiego w układzie gospodarki światowej. Transport morski i czynniki determinujące jego rozwój w wymiarze globalnym; transport morski w układzie globalnych łańcuchów dostaw i logistycznych łańcuchów transportowych; analiza rozwoju transportu morskiego i handlu światowego – uwarunkowania i czynniki rozwoju. | 1.5 | | | | | EKP1, EKP2 | 9.11.1.3 |
| 2 | Czynnik czasu w transporcie morskim i procesie transportowym w relacjach lądowo-morskich. Czas jako kryterium efektywności realizacji cyklu produkcyjnego w transporcie morskim; czas trwania rejsu i jego struktura; cykl życia statku, wybór optymalnego czasu eksploatacji statku w aspekcie technicznym i technologicznym oraz ekonomiczno-finansowym. Ryzyka eksploatacyjne i metody ich minimalizacji. | 1.5 | | | | | EKP2, EKP3 | 9.11.1.16 |
| 3 | Sposoby mierzenia produkcji i pracy przewozowej w transporcie morskim. Pojęcie produkcji usług i pracy przewozowej w transporcie morskim; cykl przemieszczenia ładunku a cykl pracy statku morskiego; moc przewozowa, rejsowa zdolność przewozowa mierzona w tonach i tonomilach, liczba rejsów w ciągu roku, roczna zdolność przewozowa w tonach i tonomilach. | 2 | | | | | EKP1, EKP2, EKP3 | 9.11.1.16, 9.11.1.17 |
| 4 | Koszty w transporcie morskim. Główne rodzaje i klasyfikacji kosztów w transporcie morskim; koszty a moment transportowy statku; koszty zewnętrzne w transporcie morskim i metody ich internalizacji; metody prognozowania kosztów w transporcie morskim; koszty jako kryterium podejmowania decyzji eksploatacyjnych. | 2 | | | | | EKP2, EKP3 | 9.11.1.16, 9.11.1.17, 9.11.1.19 |
| 5 | Ceny w transporcie morskim. Formy i metody ustalania stawek frachtowych i czarterowych; zasady i kryteria różnicowania cen; dodatki frachtowe; indeksy frachtowe i metody ich analizy; ceny jako instrument decyzyjny w transporcie morskim. | 2 | | | | | EKP2, EKP3 | 9.11.1.16, 9.11.1.20 |
| 6 | Rynki frachtowe – ich segmentacja, typologia i zasady funkcjonowania. Mechanizm funkcjonowania rynków frachtowych; dynamika rynków - jej przyczyny i skutki; analiza rynków cząstkowych; prognozowanie zmian popytu i podaży w międzynarodowym transporcie morskim. | 2.5 | | | | | EKP1, EKP2, EKP3 | 9.11.1.21 |
| 7 | Efektywność inwestycji tonażowych. Metody statyczne. Dyskontowanie, oprocentowanie, współczynnik dyskontowy, współczynnik procentowy; sposoby wyznaczania okresu eksploatacji statku, prosty okres zwrotu i zdyskontowany okres zwrotu, NPV, NPVR, IRR i PI. Kryteria podejmowania decyzji inwestycyjnych. Ryzyka inwestycyjne i metody zarządzania ryzykiem. | 2 | | | | | EKP1, EKP2 | 9.11.1.18 |
| 8 | Polityka żeglugowa jako instrument regulacji sektora transportu morskiego. Formy i cele polityki żeglugowej państwa oraz instrumenty ich realizacji; polityka żeglugowa UE; polityka żeglugowa a polityka transportowa i polityka morska UE; metody regulacji transportu morskiego w skali globalnej. | 1.5 | | | | | EKP1, EKP2, EKP3, EKP4 | 9.11.1.17 |
| Forma aktywności |
Szacunkowa liczba godzin na zrealizowanie aktywności |
| W |
C |
L |
P |
S |
| Godziny kontaktowe | 15 | | | | |
| Czytanie literatury | 5 | | | | |
| Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych | | | | | |
| Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia | 5 | | | | |
| Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania | | | | | |
| Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach | 2 | | | | |
| Udział w konsultacjach | 2 | | | | |
| Łącznie godzin | 29 | | | | |
| Łączny nakład pracy studenta | 29 |
| Liczba punktów ECTS | 1 | | | | |
| Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu | 1 |
| Obciążenie studenta związane z zajęciami praktycznymi | |
| Obciążenie studenta na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich | 19 |
Treść wykładów w pdf.
Ekonomika i organizacja transportu morskiego. Część I i II. 1994. Praca zbiorowa pod redakcją Jerzego Kubickiego, Gdynia: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni.
Organizacja i technika transportu morskiego. 2001. Praca zbiorowa pod redakcja Jerzego Kujawy. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, ,
Alderton P. M., 2004. Sea Transport. Operation and Economics, London: Fifth Edition.
Brookes M. R., 2005. Sea Change In Liner Shipping. Regulation and managerial decision making in a global industry. New York – Oxford – Tokyo: Pergamon Press.
Kristiansen S., 2005. Maritime Transportation. Safety management and Risk Analysis, London - New York: Elsevier.
Salomon A., 2022. Spedycja krajowa i międzynarodowa, Gdynia: Wydawnictwo Uniwersytetu Morskiego w Gdyni.
Salomon A., 2003. Spedycja w handlu morskim. Procedury i dokumenty, Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
Współczesne przedsiębiorstwo portowe i żeglugowe. 2007. Praca zbiorowa pod redakcją Henryka Salmanowicza. Szczecin: Wydawnictwo KREOS.
