UNIWERSYTET MORSKI W GDYNI - WYDZIAŁ NAWIGACYJNY
Nr: Przedmiot: FIZYKA
Kierunek / Poziom kształcenia: NAWIGACJA / PIERWSZEGO STOPNIA
Forma studiów: STACJONARNE / NIESTACJONARNE
Profil kształcenia: PRAKTYCZNY
Specjalność: TRANSPORT MORSKI
SEMESTR ECTS Liczba godzin w tygodniu Liczba godzin w semestrze
W C L P S W C L P S
I 5 30 15
II 2 15 15
Razem w czasie studiów: 75

Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji (jeśli dotyczy przedmiotu)

1 Zakres wiedzy z fizyki na poziomie szkoły średniej.

Cele przedmiotu

1 Zapoznanie studentów z podstawami fizyki z zakresie niezbędnym do zdobywania wiedzy
przedmiotów zawodowych.
2 Nabycie umiejętności projektowania i przeprowadzenia pomiarów oraz ich opracowania w
zakresie niezbędnym do bezpiecznej obsługi systemów technicznych.

Efekty kształcenia dla całego przedmiotu (EKP) – po zakończeniu cyklu kształcenia

EKP1 Potrafi opisać najważniejsze zjawiska fizyczne, zdefiniować wielkość je charakteryzujące oraz ich jednostki z układu SI oraz z innych układów stosowanych w praktyce. K_W02, K_U11,
EKP2 Potrafi sklasyfikować i opisać rodzaje ruchów w dziedzinie mechaniki klasycznej. K_W02, K_U11,
EKP3 Potrafi opisać i zinterpretować właściwości termiczne ciał i wielkości je charakteryzujące, oraz opisać prawa konwersji energii cieplnej i mechanicznego. K_W02, K_U11,
EKP4 Potrafi opisać wielkości charakteryzujące zjawiska elektryczne oraz procesy związane z obecnością i przepływem ładunków elektrycznych, a także opisać relacje między zjawiskami magnetycznymi i elektrycznymi K_W02, K_U11,
EKP5 Potrafi opisać falowe i kwantowe właściwości światła, prawa opisujące emisję energii świetlnej i efekty jej oddziaływania z materią. K_W01, K_W02,
EKP6 Potrafi opisać jądrowy model atomu w ujęciu kwantowym oraz procesy związane ze zmianami stanów energetycznych. K_W01,
EKP7 Potrafi scharakteryzować teorię dotyczącą budowy jądra atomowego i zinterpretować procesy energetyczne towarzyszące przemianom jądrowym. K_W01, K_W02,
EKP8 Potrafi opisać rodzaje przewodnictwa w oparciu o teorię pasmową energii elektronów. K_W01, K_W02, K_W04, K_U11,
EKP9 Potrafi projektować i przeprowadzać pomiary zmierzające do weryfikacji matematycznych modeli prostych zjawisk fizykalnych. K_U02, K_U11,
EKP10 Potrafi przygotowywać raporty z ekspertyz pomiarowych. K_U03,
EKP11 Potrafi pracować w zespole, przyjmując w nim role kierownicze i wykonawcze K_K01
EKP12 Potrafi analizować funkcjonowanie urządzeń technicznych pod względem zachodzących w nich zjawisk fizycznych. K_U02, K_U11,

Treści programowe

Semestr I
Lp. Zagadnienia Liczba godzin Odniesienie do EKP dla przedmiotu Odniesienie do RPS
W C L P S
1Wielkości fizyczne i ich jednostki21EKP1
2Podstawy mechaniki klasycznej – konwersja fizyki Arystotelesowskiej na Newtonowską21EKP2
3Kinematyka i dynamika punktu materialnego.23EKP2
4Kinematyka i dynamika bryły sztywnej w ruchu postępowym i obrotowym42EKP2
5Hydrostatyka - ciśnienie, prawo Pascala, prawo Archimedesa. Hydrodynamika - równanie ciągłości, równanie Bernoullego, zjawisko lepkości.21EKP2
6Ruch drgający – harmoniczny: prosty, tłumiony i z siłą wymuszającą; ruch falowy; dźwięk jako fala41EKP2
7Cząsteczkowa teoria zjawisk cieplnych, energia wewnętrzna, skale temperaturowe, równania stanu gazu.21EKP3
8Pierwsza i druga zasada termodynamiki, przemiany gazu doskonałego, praca cieplnego silnika idealnego.21EKP3
9Entropia, przemiany fazowe materii.21EKP3
10Pole elektrostatyczne – prawo Coulomba i Gaussa, pojemność elektryczna21EKP4
11Prąd elektryczny: mechanistyczna geneza prawa Ohma oraz praw Kirchhoffa, obwody prądu stałego i zmiennego (w tym przemiennego).41EKP4
12Pole magnetyczne. prawo Biota-Savarta-Laplace’a, indukcja elektromagnetyczna.21EKP4
Semestr II
Lp. Zagadnienia Liczba godzin Odniesienie do EKP dla przedmiotu Odniesienie do RPS
W C L P S
1Prawa Maxwella, fale elektromagnetyczne.2EKP4
2Elementy teorii względności: transformacje Galileusza i Lorentza2EKP2
3Właściwości falowe i kwantowe światła2EKP5
4Model atomu wg Bohra, liczby kwantowe4EKP6
5Struktura jądra atomowego i przemiany jądrowe, cząstki elementarne2EKP6, EKP7, EKP8
6Fizyka ciała stałego: sieci krystaliczne, elektryczne właściwości ciał stałych.2EKP2, EKP3
7Fizyka środowiska: planeta Ziemia i jej bilans energetyczny, kształtowanie klimatu i pogody1EKP2, EKP3
8Zasady pracy laboratoryjnej, przepisy BHP1EKP11
9Pomiary, ich dokładność, opracowanie wyników2EKP9, EKP10, EKP12
10Wyznaczanie gęstości ciał stałych i cieczy2EKP1, EKP2, EKP9, EKP10
11Wyznaczanie natężenia pola grawitacyjnego Ziemi2EKP1, EKP2, EKP9, EKP10
12Analiza ruchu obrotowego bryły sztywnej, wyznaczanie momentu bezwładności metodami dynamicznymi2EKP1, EKP2, EKP9, EKP10
13Sprawdzanie praw gazu doskonałego2EKP3, EKP9, EKP10
14Sprawdzanie równania Einsteina-Millikana, wyznaczanie stałej Plancka2EKP8
15Sprawdzanie prawa Snella, wyznaczanie współczynnika załamania światła.2EKP5, EKP9

Metody weryfikacji efektów kształcenia (w odniesieniu do poszczególnych efektów)

Symbol EKP Test Egzamin ustny Egzamin pisemny Kolokwium Sprawozdanie Projekt Prezentacja Zaliczenie praktyczne Inne
EKP1 XXX
EKP2 XXX
EKP3 XXX
EKP4 XXX
EKP5 XXX
EKP6 XX
EKP7 XX
EKP8 XX
EKP9 XX
EKP10 X
EKP11 X
EKP12 X

Kryteria zaliczenia przedmiotu

Semestr Ocena pozytywna (min. dostateczny)
IStudent osiągnął zakładane efekty kształcenia Uczestniczył w wykładach i ćwiczeniach rachunkowych (dopuszcza się sumarycznie 3 nieobecności) Uzyskał pozytywne oceny z kolokwiów obejmujących swym zakresem zagadnienia omawiane na ćwiczeniach rachunkowych Uzyskał pozytywną ocenę z egzaminu pisemnego i ustnego obejmującego swym zakresem zagadnienia omawiane na wykładach Ocena końcowa to średnia ważona ocen z ćwiczeń rachunkowych i z egzaminu (2/3 – wykład, 1/3 – ćwiczenia)
IIStudent osiągnął zakładane efekty kształcenia Uczestniczył w wykładach (dopuszcza się 2 nieobecności) Uczestniczył w ćwiczeniach laboratoryjnych wykonując i zaliczając wszystkie ćwiczenia przewidziane w harmonogramie Ocena końcowa to średnia arytmetyczna z pozytywnych ocen z ćwiczeń laboratoryjny.

Nakład pracy studenta

Forma aktywności Szacunkowa liczba godzin na zrealizowanie aktywności
W C L P S
Godziny kontaktowe451515
Czytanie literatury201010
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych1010
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia555
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania55
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach444
Udział w konsultacjach444
Łącznie godzin785353
Łączny nakład pracy studenta184
Liczba punktów ECTS322
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu7
Obciążenie studenta związane z zajęciami praktycznymi30
Obciążenie studenta na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich99

Literatura

Literatura podstawowa
1.Bobrowski Cz., „Fizyka-krótki kurs”, WN-T, Warszawa 2003
2.Halliday D., Resnick R., Walker J., „Podstawy fizyki”, tom 1-5, PWN, Warszawa 2003
3.Acosta V., Cowan C.L., Graham B.J., „Podstawy fizyki współczesnej”, PWN, Warszawa 1992
4.Stocker H.,” Nowoczesne kompendium fizyki”, PWN, Warszawa 2010
5.Kalisz J., Massalska M., Massalski J.” Zbiór zadań z fizyki z rozwiązaniami”, PWN, Warszawa 1977
6.Kucenko A.N., Rublew J.W., „Zbiór zadań z fizyki dla wyższych szkół technicznych” PWN, Warszawa1977
7.Chyła K.,” Zbiór prostych zadań z fizyki”, Wyd. Debit, Warszawa 1996
8.Kaniewski E., Fiałkiewicz A.,” Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki”: I pracownia, II pracownia, Wyd. AM. Gdynia 2007
9.Augustyniak L.,” Pracownia fizyczna”, Wyd. AM, Gdynia 2007
10.Podoski T., Taszner A.” Laboratorium podstaw fizyki”, Wyd.AM, Gdynia 2011

1. Massalski J., Massalska M., Fizyka dla inżynierów, Wyd.: WNT 2006.
2. Resnick R., D. Halliday, Fizyka, t. I, PWN, 1997
3. Holiday D., Resnick R., Walker J., Podstawy fizyki. PWN Warszawa 2003.
4. Orear J. Fizyka. WNT Warszawa 1998.
Literatura uzupełniająca
1.Skorko M., „Fizyka”, PWN, Warszawa 1976
2.Augustyniak L.,” Wybrane zagadnienia fizyki współczesnej”, Wyd. Fundacja Rozwoju WSM, Gdynia 1997
3.„Matura bez problemów-fizyka”. Praca zbiorowa, Wyd. Muza S.A., Warszawa 1999
4.Cutnell J.D., Johnson K.W., „Physics”,J.Wiley ed.2007
5.Falandysz L.,” Zbiór zadań z fizyki dla klasy I LO”, Wyd. Prószyński i s-ka, Warszawa 1995
6.Breuer H.,” Atlas fizyki”, Wyd.Prószyński i s-ka, Warszawa 2006
7.Szydłowski H.” Pracownia fizyczna” PWN, Warszawa 1995
8.Augustyniak L.” Rachunek niepewności w przykładach”. Wyd. AM, Gdynia 2003

1. Jewett J. W., Sewrway R. A. Physics for scientists and engineers. Broocs/Cole. Kanada,
2010.
2. Bobrowski C. Fizyka - Krótki kurs. WNT Warszawa 1998
3. Hewitt T P. G. Fizyka wokół nas. WNT Warszawa 2001.
4. Wróblewski A. K. Historia Fizyki WN PWN Warszawa 2007
5. Jaworski B. M., Dietłaf. Fizyka - Poradnik encyklopedyczny WNT 2004
6. Breuger H., Atlas Fizyki. Prószyński i S-ka Warszawa 2000
7. Dryński T., Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki, PWN, Warszawa, 1978.
8. Druga pracownia fizyczna, red, F. Kaczmarek, PWN, Warszawa, 1976.
9. Kohlrausch F., Fizyka laboratoryjna, PWN, Warszawa 1961
10. Piotrowski B., B. Wojciechowski, J. Zimnicki, II Pracownia Fizyczna, skrypt PŁ, Łódź,
1982
11. Zawadzki A, H. Hofmokl, Laboratorium fizyczne, PWN, Warszawa, 1964.


Prowadzący przedmiot

Tytuł/stopień, imię, nazwisko Jednostka dydaktyczna
1. Osoba odpowiedzialna za przedmiot:
dr hab. Bogusław Pranszke, prof. UMG KF
2. Pozostałe osoby prowadzące zajęcia:
Pobierz w wersji PDF