UNIWERSYTET MORSKI W GDYNI - WYDZIAŁ NAWIGACYJNY
Nr: Przedmiot: BEZPIECZEŃSTWO STATKU
Kierunek / Poziom kształcenia: NAWIGACJA / PIERWSZEGO STOPNIA
Forma studiów: STACJONARNE / NIESTACJONARNE
Profil kształcenia: PRAKTYCZNY
Specjalność: TRANSPORT MORSKI
SEMESTR ECTS Liczba godzin w tygodniu Liczba godzin w semestrze
W C L P S W C L P S
II 2 15 10
Razem w czasie studiów: 25

Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji (jeśli dotyczy przedmiotu)

1 Podstawowa znajomość statku.

Cele przedmiotu

1 Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy z zakresu przepisów międzynarodowych i krajowych, w których ujęta została problematyka bezpieczeństwa statku w różnych warunkach eksploatacji oraz wykształcenie umiejętności ich stosowania w przypadkach zagrożenia.

Efekty kształcenia dla całego przedmiotu (EKP) – po zakończeniu cyklu kształcenia

EKP1 Ma podstawową wiedzę w zakresie procedur awaryjnych, rozkładów alarmowych, procedur postępowania dowództwa statku w celu zapewnienia bezpieczeństwa ludzi, statku i ładunku; Zna w podstawowym zakresie akty prawne – konwencje, rezolucje, kodeksy i podstawowe wymagania z nich wynikające, kodeks zarządzania bezpieczeństwem (ISM) w odniesieniu do statku i armatora, zakres i zasady postępowania statku w czasie inspekcji państwa portu (PSC).
EKP2 Potrafi poprawnie interpretować zapisy zawarte w konwencjach, rezolucjach i kodeksach, efektywnie zarządzać bezpieczeństwem statku stosując instrukcje Kodeksu ISM w tym stosować procedury awaryjne; podejmować w każdych warunkach efektywne działania w celu zapewnienia bezpieczeństwa ludzi, statku i ładunku; efektywnie przygotować statek do inspekcji państwa portu (PSC).
EKP3 Posiada umiejętność efektywnego zarządzania zasobami. Rozumie zasady kierowania pracą zespołu, w tym wyznaczania zadań i oceny działań pracowników. Potrafi w zespole zidentyfikować potrzeby szkoleniowe.

Treści programowe

Semestr II
Lp. Zagadnienia Liczba godzin Odniesienie do EKP dla przedmiotu Odniesienie do RPS
W C L P S
1Pojęcie bezpieczeństwa statku, klasyfikacja bezpieczeństwa na morzu.1EKP1, EKP29.12.2.1
2Międzynarodowa Organizacja Morska (IMO). Struktura organizacji, uchwalanie dokumentów.1EKP19.12.2.2
3Wpływ czynnika ludzkiego na bezpieczeństwo statku. Szkolenie marynarzy (Konwencja STCW). Wymagania krajowe w zakresie szkolenia marynarzy. Czynnik zmęczenia, a bezpieczeństwo statku. Obsada statku i wachty.1EKP1, EKP2, EKP39.12.2.3, 9.12.2.4, 9.12.2.5, 9.12.2.6, 9.12.2.7
4Konwencja SOLAS. Wprowadzanie poprawek. Protokół 1988 (harmonizacja przeglądów i certyfikatów). Struktura i zasady korzystania. Przepisy krajowe w zakresie bezpieczeństwa żeglugi.1EKP1, EKP2, EKP39.12.2.8
5Międzynarodowy Kodeks zarządzania bezpieczeństwem statku (ISM Code). Dokumentacja Systemu Zarządzania Bezpieczeństwem (ISM Code). Wymagania. Dokumentacja na statku. Procedury i listy kontrolne. Funkcjonowanie systemu. Środki specjalne dla podniesienia bezpieczeństwa na morzu. Dokumenty bezpieczeństwa statku morskiego. Przykłady dokumentów. Dodatkowe środki bezpieczeństwa dla masowców.23EKP1, EKP2, EKP39.12.2.11, 9.12.2.16, 9.12.2.18, 9.12.2.19
6Międzynarodowy Kodeks ochrony statków i portów (ISPS Code). Napady na statki, piractwo, terroryzm.1EKP1, EKP2, EKP39.12.2.15
7Urządzenia i środki ratunkowe na statku. Wymagania dotyczące sprzętu ratunkowego oraz Kodeksu LSA zawarte w rozdziale III Konwencji SOLAS. Ochrona życia ludzkiego. Opieka nad pasażerami w sytuacjach zagrożenia. Ratowanie osób ze statku w niebezpieczeństwie i z wraku. „Człowiek za burtą”.2EKP39.12.2.9
8Bezpieczeństwo żeglugi. Wymagania zawarte w V rozdziale Konwencji SOLAS.1EKP1, EKP2, EKP39.12.2.10
9Postępowanie w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa statku (pożar, eksplozja, zalanie przedziału wodoszczelnego), opuszczenie statku. Procedury awaryjne. Plan postępowania w sytuacjach zagrożenia, obowiązki alarmowe członków załogi. Szkolenia na statku: metody szkolenia, alarmy ćwiczebne. [STCW: 9.12/2.14.] Zasady postępowania w razie zaistnienia wypadku. Procedury awaryjne. Rozkłady alarmowe i instrukcje postępowania w przypadku zagrożenia. Przeprowadzanie alarmów, dokumentacja25EKP1, EKP2, EKP39.12.2.12, 9.12.2.13, 9.12.2.14
10Prawidło 29 rozdziału III Konwencji SOLAS „System wspomagania decyzyjnego kapitana statku pasażerskiego”.1EKP1, EKP29.12.2.8
11Inspekcja państwa portu PSC, organizacja na świecie, cele, procedury, efekty. Inspekcja państwa portu PSC. Przygotowanie statku do inspekcji.22EKP1, EKP2, EKP39.12.2.17

Metody weryfikacji efektów kształcenia (w odniesieniu do poszczególnych efektów)

Symbol EKP Test Egzamin ustny Egzamin pisemny Kolokwium Sprawozdanie Projekt Prezentacja Zaliczenie praktyczne Inne
EKP1 X
EKP2 X
EKP3 X

Kryteria zaliczenia przedmiotu

Semestr Ocena pozytywna (min. dostateczny)
II? 80% wynik zaliczenia; 20% obecność na zajęciach.

Nakład pracy studenta

Forma aktywności Szacunkowa liczba godzin na zrealizowanie aktywności
W C L P S
Godziny kontaktowe1510
Czytanie literatury55
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych6
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia2
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach22
Udział w konsultacjach22
Łącznie godzin2625
Łączny nakład pracy studenta51
Liczba punktów ECTS11
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu2
Obciążenie studenta związane z zajęciami praktycznymi
Obciążenie studenta na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich33

Literatura

Literatura podstawowa
SOLAS – Międzynarodowa Konwencja o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974. PRS, Gdańsk 2014 r.
Międzynarodowa Konwencja o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania świadectw oraz pełnienia wacht 1978 z późniejszymi zmianami – STCW 1978 r.
Wybrane rezolucje i inne dokumenty Międzynarodowej Organizacji Morskiej IMO.
Ustawy i rozporządzenia dotyczące bezpieczeństwa statku.
Procedury bezpieczeństwa stosowane na statkach.
Dokumentacja statku w zakresie jego bezpieczeństwa.
Orszulok W., Wewiórski S., 1982. Wyposażenie pokładowe statku handlowego, Gdańsk: Wyd. Morskie.
Pyrchla J., Królikowski A., Nowakowski J., 2002.Charakterystyka i eksploatacja urządzeń pokładowych statku handlowego, Gdynia: Wyd. J. Pyrchla.
Więckiewicz W., 2003. Urządzenia pokładowe na statkach towarowych, Gdynia: Wyd. AM.
Wojtaszczyk W., 1988. Urządzenia przeładunkowe drobnicowców ro-ro i lo-lo, Gdańsk: Wyd. Morskie.
Duda D., 1991. Kotwiczenie i manewrowanie na kotwicach, Gdynia: SDK WSM.
Michalik L., 1987. Mocowanie i przewóz sztuk ciężkich morzem, Gdynia: WSM.
Więckiewicz W., 2004. Zanurzenia statku w czasie eksploatacji, Gdynia: Wyd. AM.
Literatura uzupełniająca
SEAMANSHIP TECHNIQUES THIRD EDITION for: Shipboard & Maritime Operations D.J. HOUSE (Master Mariner)
Strony internetowe:
1. http://www.cargolaw.com/
2. http://www.imo.org
3. http://ec.europa.eu/
4. http://www.lr.org/
5. www.emsa.europa.eu/
6. http://www.prs.pl
7. http://www.equasis.org


Prowadzący przedmiot

Tytuł/stopień, imię, nazwisko Jednostka dydaktyczna
1. Osoba odpowiedzialna za przedmiot:
dr inż. kpt.ż.w. Andrzej Hejmlich KES
2. Pozostałe osoby prowadzące zajęcia:
mgr inż. kpt.ż.w. Tadeusz Misorz KES
Pobierz w wersji PDF