| UNIWERSYTET MORSKI W GDYNI - WYDZIAŁ NAWIGACYJNY | 
	
		| Nr: |  | Przedmiot: | NIEZAWODNOŚĆ I BEZPIECZEŃSTWO SYSTEMÓW TRANSPORTOWYCH I LOGISTYCZNYCH | 
	
		| Kierunek / Poziom kształcenia: | TRANSPORT / DRUGIEGO STOPNIA | 
	
		| Forma studiów: | STACJONARNE / NIESTACJONARNE | 
	
		| Profil kształcenia: | OGÓLNOAKADEMICKI | 
	
		| Specjalność: | MORSKIE SYSTEMY TRANSPORTOWE I LOGISTYCZNE | 
	
		| SEMESTR | ECTS | Liczba godzin w tygodniu | Liczba godzin w semestrze | 
	
		| W | C | L | P | S | W | C | L | P | S | 
		
			| II | 3 |  |  |  |  |  | 18 | 9 |  |  |  | 
	
		| Razem w czasie studiów: | 27 | 
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji (jeśli dotyczy przedmiotu)
			| 1 | Wiedza z zakresu analizy matematycznej, rachunku prawdopodobieństwa wybranych działów matematyki stosowanej i statystki matematycznej, podstaw teorii niezawodności. | 
Cele przedmiotu
			| 1 | Celem kształcenia jest uzyskanie odpowiedniej wiedzy słuchaczy w zakresie wybranych działów teorii niezawodności i optymalizacji, które wspomogą właściwe interpretacje danych uzyskanych w trakcie własnych badań naukowych. | 
Efekty kształcenia dla całego przedmiotu (EKP) – po zakończeniu cyklu kształcenia
			| EKP1 | Zna podstawowe parametry rozkładów jednowymiarowej zmiennej losowej oraz metody statystyki matematycznej i możliwości ich stosowania do rozwiązywania sformułowanego problemu badawczego. | 
			| EKP2 | Ma wiedzę na temat podstawowych pojęć i charakterystyk niezawodności obiektów nieodnawialnych dwustanowych i wielostanowych. | 
			| EKP3 | Ma wiedzę na temat optymalizacji niezawodności i bezpieczeństwa złożonych systemów transportowych. | 
			| EKP4 | Potrafi dokonać analizy statystycznej danych otrzymanych w trakcie eksperymentu lub symulacji komputerowej. | 
			| EKP5 | Potrafi opisać i rozwiązać problemy związane z identyfikacją procesu eksploatacji złożonych systemów transportowych. | 
			| EKP6 | Potrafi optymalizować niezawodność i bezpieczeństwo złożonych systemów transportowych. | 
			| EKP7 | Potrafi rozwiązać sformułowany problem za pomocą narzędzi matematycznych i informatycznych oraz zinterpretować wynik. | 
			| EKP8 | Potrafi pracować samodzielnie i prawidłowo identyfikować cele oraz priorytety służące realizacji postawionego zadania. | 
Treści programowe
Semestr II
		
			
				| Lp. | Zagadnienia | Liczba godzin | Odniesienie do EKP dla przedmiotu | Odniesienie do RPS | 
			
				| W | C | L | P | S | 
| 1 | Repetytorium z podstaw teorii niezawodności. Podstawowe pojęcia i charakterystyki niezawodności obiektów nieodnawialnych dwustanowych. Funkcja niezawodności, intensywność uszkodzeń, średni czas zdatności, wariancja i odchylenie standardowe czasu zdatności, typowe rozkłady czasów zdatności obiektów. Podstawowe struktury niezawodnościowe: systemy szeregowe, systemy równoległe, progowe. | 3.6 | 1.8 |  |  |  | EKP1, EKP2 |  | 
| 2 | Identyfikacja procesu eksploatacji złożonych systemów transportowych. Zbieranie danych, estymacja nieznanych parametrów modelu semi-markowa procesu eksploatacji systemu transportowego, identyfikacja rozkładów warunkowych czasów przebywania systemu w stanach eksploatacyjnych. | 4.8 | 2.4 |  |  |  | EKP1, EKP2, EKP4, EKP5, EKP7, EKP8 |  | 
| 3 | Systemy wielostanowe. Identyfikacja warunkowych wielostanowych funkcji niezawodności elementów i systemów transportowych, estymacja intensywności wyjścia z podzbioru stanów niezawodnościowych w oparciu o dane empiryczne. | 4.8 | 2.4 |  |  |  | EKP1, EKP2, EKP4, EKP5, EKP7, EKP8 |  | 
| 4 | Optymalizacja niezawodności i bezpieczeństwa złożonych systemów transportowych. Nadmiarowe i jakościowe poprawianie niezawodności systemów transportowych, badanie i optymalizacja procesu eksploatacji oraz struktury kosztów systemów transportowych. | 4.8 | 2.4 |  |  |  | EKP2, EKP3, EKP4, EKP5, EKP6, EKP7, EKP8 |  | 
Metody weryfikacji efektów kształcenia (w odniesieniu do poszczególnych efektów)
	
		
			| Symbol EKP | Test | Egzamin ustny | Egzamin pisemny | Kolokwium | Sprawozdanie | Projekt | Prezentacja | Zaliczenie praktyczne | Inne | 
		
			| EKP1 |  |  |  |  |  | X |  |  |  | 
		
			| EKP2 |  |  |  |  |  | X |  |  |  | 
		
			| EKP3 |  |  |  |  |  | X |  |  |  | 
		
			| EKP4 |  |  |  |  |  | X |  |  |  | 
		
			| EKP5 |  |  |  |  |  | X |  |  |  | 
		
			| EKP6 |  |  |  |  |  | X |  |  |  | 
		
			| EKP7 |  |  |  |  |  | X |  |  |  | 
		
			| EKP8 |  |  |  |  |  |  |  |  | X | 
Kryteria zaliczenia przedmiotu
	
		| Semestr | Ocena pozytywna (min. dostateczny) | 
| II | Obecność na zajęciach (10%) + projekt wykonany na co najmniej 60% punktów (90%) | 
Nakład pracy studenta
	
		| Forma aktywności | Szacunkowa liczba godzin na zrealizowanie aktywności | 
	
		| W | C | L | P | S | 
| Godziny kontaktowe | 30 | 15 |  |  |  | 
| Czytanie literatury | 10 | 5 |  |  |  | 
| Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych |  |  |  |  |  | 
| Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia |  |  |  |  |  | 
| Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania | 8 | 6 |  |  |  | 
| Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach |  |  |  |  |  | 
| Udział w konsultacjach | 2 | 2 |  |  |  | 
| Łącznie godzin | 50 | 28 |  |  |  | 
| Łączny nakład pracy studenta | 78 | 
| Liczba punktów ECTS | 2 | 1 |  |  |  | 
| Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu | 3 | 
| Obciążenie studenta związane z zajęciami praktycznymi |  | 
| Obciążenie studenta na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich | 49 | 
Literatura
Literatura podstawowa
Kołowrocki K., Reliability of Large Systems, Elsevier, London, 2004.
Kołowrocki K., Matematyka cz. II, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Morskiej, 2008.
Kołowrocki K., Soszyńska-Budny J., Reliability and Safety of Complex Technical Systems and Processes, Springer, London, 2011.
Kołowrocki K., Reliability of Large and Complex Systems, Elsevier, London, 2014.
Leszczyński J., Modelowanie systemów i procesów transportowych, WPW, Warszawa, 1994.
Literatura uzupełniająca
Grabski F., Semi-markowskie modele niezawodności i eksploatacji, Instytut Badan Systemowych PAN, Warszawa, 2002.
Kołowrocki K., et al., Asymptotyczne podejście do analizy niezawodności złożonych systemów. Dwustanowe systemy nieodnawialne. Wydawnictwo Akademii Morskiej w Gdyni, Gdynia, 2005.
Prowadzący przedmiot
	
		| Tytuł/stopień, imię, nazwisko | Jednostka dydaktyczna | 
	
		| 1. Osoba odpowiedzialna za przedmiot: |  | 
	
		| dr hab. Joanna Soszyńska-Budny, prof. UMG | KT | 
	
		| 2. Pozostałe osoby prowadzące zajęcia: |  | 
		| dr hab. Joanna Soszyńska-Budny, prof. UMG | KT | 
