| UNIWERSYTET MORSKI W GDYNI - WYDZIAŁ NAWIGACYJNY |
| Nr: |
|
Przedmiot: |
NIEZAWODNOŚĆ I BEZPIECZEŃSTWO SYSTEMÓW TRANSPORTOWYCH I LOGISTYCZNYCH |
| Kierunek / Poziom kształcenia: |
TRANSPORT / DRUGIEGO STOPNIA |
| Forma studiów: |
STACJONARNE / NIESTACJONARNE |
| Profil kształcenia: |
OGÓLNOAKADEMICKI |
| Specjalność: |
EKSPLOATACJA SYSTEMóW TRANSPORTOWYCH I LOGISTYCZNYCH |
| SEMESTR |
ECTS |
Liczba godzin w tygodniu |
Liczba godzin w semestrze |
| W |
C |
L |
P |
S |
W |
C |
L |
P |
S |
| II |
3 |
|
|
|
|
|
18 |
9 |
|
|
|
| Razem w czasie studiów: |
27 |
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji (jeśli dotyczy przedmiotu)
| 1 |
Wiedza z zakresu analizy matematycznej, rachunku prawdopodobieństwa wybranych działów matematyki stosowanej i statystki matematycznej, podstaw teorii niezawodności. |
Cele przedmiotu
| 1 |
Celem kształcenia jest uzyskanie odpowiedniej wiedzy słuchaczy w zakresie wybranych działów teorii niezawodności i optymalizacji, które wspomogą właściwe interpretacje danych uzyskanych w trakcie własnych badań naukowych. |
Efekty kształcenia dla całego przedmiotu (EKP) – po zakończeniu cyklu kształcenia
| EKP1 |
Zna podstawowe parametry rozkładów jednowymiarowej zmiennej losowej oraz metody statystyki matematycznej i możliwości ich stosowania do rozwiązywania sformułowanego problemu badawczego. |
| EKP2 |
Ma wiedzę na temat podstawowych pojęć i charakterystyk niezawodności obiektów nieodnawialnych dwustanowych i wielostanowych. |
| EKP3 |
Ma wiedzę na temat optymalizacji niezawodności i bezpieczeństwa złożonych systemów transportowych. |
| EKP4 |
Potrafi dokonać analizy statystycznej danych otrzymanych w trakcie eksperymentu lub symulacji komputerowej. |
| EKP5 |
Potrafi opisać i rozwiązać problemy związane z identyfikacją procesu eksploatacji złożonych systemów transportowych. |
| EKP6 |
Potrafi optymalizować niezawodność i bezpieczeństwo złożonych systemów transportowych. |
| EKP7 |
Potrafi rozwiązać sformułowany problem za pomocą narzędzi matematycznych i informatycznych oraz zinterpretować wynik. |
| EKP8 |
Potrafi pracować samodzielnie i prawidłowo identyfikować cele oraz priorytety służące realizacji postawionego zadania. |
Treści programowe
Semestr II
| Lp. |
Zagadnienia |
Liczba godzin |
Odniesienie do EKP dla przedmiotu |
Odniesienie do RPS |
| W |
C |
L |
P |
S |
| 1 | Repetytorium z podstaw teorii niezawodności. Podstawowe pojęcia i charakterystyki niezawodności obiektów nieodnawialnych dwustanowych. Funkcja niezawodności, intensywność uszkodzeń, średni czas zdatności, wariancja i odchylenie standardowe czasu zdatności, typowe rozkłady czasów zdatności obiektów. Podstawowe struktury niezawodnościowe: systemy szeregowe, systemy równoległe, progowe. | 3.6 | 1.8 | | | | EKP1, EKP2 | |
| 2 | Identyfikacja procesu eksploatacji złożonych systemów transportowych. Zbieranie danych, estymacja nieznanych parametrów modelu semi-markowa procesu eksploatacji systemu transportowego, identyfikacja rozkładów warunkowych czasów przebywania systemu w stanach eksploatacyjnych. | 4.8 | 2.4 | | | | EKP1, EKP2, EKP4, EKP5, EKP7, EKP8 | |
| 3 | Systemy wielostanowe. Identyfikacja warunkowych wielostanowych funkcji niezawodności elementów i systemów transportowych, estymacja intensywności wyjścia z podzbioru stanów niezawodnościowych w oparciu o dane empiryczne. | 4.8 | 2.4 | | | | EKP1, EKP2, EKP4, EKP5, EKP7, EKP8 | |
| 4 | Optymalizacja niezawodności i bezpieczeństwa złożonych systemów transportowych. Nadmiarowe i jakościowe poprawianie niezawodności systemów transportowych, badanie i optymalizacja procesu eksploatacji oraz struktury kosztów systemów transportowych. | 4.8 | 2.4 | | | | EKP2, EKP3, EKP4, EKP5, EKP6, EKP7, EKP8 | |
Metody weryfikacji efektów kształcenia (w odniesieniu do poszczególnych efektów)
| Symbol EKP |
Test |
Egzamin ustny |
Egzamin pisemny |
Kolokwium |
Sprawozdanie |
Projekt |
Prezentacja |
Zaliczenie praktyczne |
Inne |
| EKP1 |
| | | | | X | | | |
| EKP2 |
| | | | | X | | | |
| EKP3 |
| | | | | X | | | |
| EKP4 |
| | | | | X | | | |
| EKP5 |
| | | | | X | | | |
| EKP6 |
| | | | | X | | | |
| EKP7 |
| | | | | X | | | |
| EKP8 |
| | | | | | | | X |
Kryteria zaliczenia przedmiotu
| Semestr |
Ocena pozytywna (min. dostateczny) |
| II | Obecność na zajęciach (10%) + projekt wykonany na co najmniej 60% punktów (90%) |
Nakład pracy studenta
| Forma aktywności |
Szacunkowa liczba godzin na zrealizowanie aktywności |
| W |
C |
L |
P |
S |
| Godziny kontaktowe | 30 | 15 | | | |
| Czytanie literatury | 10 | 5 | | | |
| Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych | | | | | |
| Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia | | | | | |
| Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania | 8 | 6 | | | |
| Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach | | | | | |
| Udział w konsultacjach | 2 | 2 | | | |
| Łącznie godzin | 50 | 28 | | | |
| Łączny nakład pracy studenta | 78 |
| Liczba punktów ECTS | 2 | 1 | | | |
| Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu | 3 |
| Obciążenie studenta związane z zajęciami praktycznymi | |
| Obciążenie studenta na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich | 49 |
Literatura
Literatura podstawowa
Kołowrocki K., Reliability of Large Systems, Elsevier, London, 2004.
Kołowrocki K., Matematyka cz. II, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Morskiej, 2008.
Kołowrocki K., Soszyńska-Budny J., Reliability and Safety of Complex Technical Systems and Processes, Springer, London, 2011.
Kołowrocki K., Reliability of Large and Complex Systems, Elsevier, London, 2014.
Leszczyński J., Modelowanie systemów i procesów transportowych, WPW, Warszawa, 1994.
Literatura uzupełniająca
Grabski F., Semi-markowskie modele niezawodności i eksploatacji, Instytut Badan Systemowych PAN, Warszawa, 2002.
Kołowrocki K., et al., Asymptotyczne podejście do analizy niezawodności złożonych systemów. Dwustanowe systemy nieodnawialne. Wydawnictwo Akademii Morskiej w Gdyni, Gdynia, 2005.
Prowadzący przedmiot
| Tytuł/stopień, imię, nazwisko |
Jednostka dydaktyczna |
| 1. Osoba odpowiedzialna za przedmiot: |
|
| dr inż. Mateusz Torbicki |
KM |
| 2. Pozostałe osoby prowadzące zajęcia: |
|
| dr inż. Mateusz Torbicki |
KM |
