| UNIWERSYTET MORSKI W GDYNI - WYDZIAŁ NAWIGACYJNY | 
	
		| Nr: |  | Przedmiot: | PODSTAWY MANEWROWANIA | 
	
		| Kierunek / Poziom kształcenia: | TRANSPORT / DRUGIEGO STOPNIA | 
	
		| Forma studiów: | STACJONARNE / NIESTACJONARNE | 
	
		| Profil kształcenia: | OGÓLNOAKADEMICKI | 
	
		| Specjalność: | LOGISTYKA W SEKTORZE OFFSHORE | 
	
		| SEMESTR | ECTS | Liczba godzin w tygodniu | Liczba godzin w semestrze | 
	
		| W | C | L | P | S | W | C | L | P | S | 
		
			| III | 2 |  |  |  |  |  | 10 |  | 10 |  |  | 
	
		| Razem w czasie studiów: | 20 | 
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji (jeśli dotyczy przedmiotu)
			| 1 | Podstawowa wiedza z fizyki i mechaniki cieczy i ciał stałych na poziomie szkoły średniej. | 
Cele przedmiotu
			| 1 | Przygotowanie teoretyczne i praktyczne do oceny możliwości manewrowych jednostek pływających oraz realizacji typowych operacji manewrowych. | 
Efekty kształcenia dla całego przedmiotu (EKP) – po zakończeniu cyklu kształcenia
			| EKP1 | Zdobycie podstawowej wiedzy w zakresie mechaniki ruchu jednostek pływających, w szczególności ich ruchów manewrowych, obejmującą znajomość i rozumienie: a) źródeł i wielkości sił zewnętrznych, b) możliwości i ograniczeń w sterowaniu ruchem jednostki.        Zdobycie podstawowej wiedzy w zakresie praktycznych metod/procedur realizacji typowych zadań manewrowych (manewrów) w sposób bezpieczny i efektywny.     Zdobycie umiejętności przewidywania reakcji statku na manewry napędem i sterem. | 
Treści programowe
Semestr III
		
			
				| Lp. | Zagadnienia | Liczba godzin | Odniesienie do EKP dla przedmiotu | Odniesienie do RPS | 
			
				| W | C | L | P | S | 
| 1 | Siły hydrodynamiczne na kadłubie statku: opór kadłuba, siła poprzeczna i moment obrotowy kadłuba.  Siły działające na śrubę i inne napędy. Boczne działanie śruby, rodzaje śrub.  Podział prędkości. Sterowanie silnikiem głównym, sterowanie napędem, moc napędu.  Siły na steru.  Efekty wiatru, prądu i fal.  Pozostałe źródła oddziaływań: kotwice, cumy, holowniki, stery strumieniowe, odbojnice.   Próby manewrowe, standardy manewrowe i informacyjne, stateczność kursowa i zwrotność.   Ocena stanu ruchu jednostki.   Podejmowanie i zdawanie pilota.   Manewr „człowiek za burtą”.   Manewry kotwiczenia: ogólne zasady, wybór miejsca kotwiczenia, kotwiczenie na ograniczonej przestrzeni, ustalanie bezpiecznej długości łańcucha kotwicznego. Wykorzystanie kotwicy do poprawy sterowności statku. Awaryjne podnoszenie kotwicy. |  |  |  |  |  |  |  | 
Metody weryfikacji efektów kształcenia (w odniesieniu do poszczególnych efektów)
	
		
			| Symbol EKP | Test | Egzamin ustny | Egzamin pisemny | Kolokwium | Sprawozdanie | Projekt | Prezentacja | Zaliczenie praktyczne | Inne | 
		
			| EKP1 |  |  |  |  |  |  |  |  |  | 
Kryteria zaliczenia przedmiotu
	
		| Semestr | Ocena pozytywna (min. dostateczny) | 
| III |  | 
Nakład pracy studenta
	
		| Forma aktywności | Szacunkowa liczba godzin na zrealizowanie aktywności | 
	
		| W | C | L | P | S | 
| Godziny kontaktowe | 10 |  | 10 |  |  | 
| Czytanie literatury |  |  |  |  |  | 
| Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych |  |  |  |  |  | 
| Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia |  |  |  |  |  | 
| Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania |  |  |  |  |  | 
| Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach |  |  |  |  |  | 
| Udział w konsultacjach |  |  |  |  |  | 
| Łącznie godzin | 10 |  | 10 |  |  | 
| Łączny nakład pracy studenta | 20 | 
| Liczba punktów ECTS |  |  |  |  |  | 
| Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu | 0 | 
| Obciążenie studenta związane z zajęciami praktycznymi | 10 | 
| Obciążenie studenta na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich | 20 | 
Literatura
Literatura podstawowa
Japan Captains’ Association (JCA), A Guide to Ship Handling, Japan, 2009.
Baudu H., Ship Handling, Dokmar Maritime Publishers B.V., Holandia, 2018.
Nowicki A., 1999. Wiedza o manewrowaniu statkami morskimi, Gdynia: Trademar.
Nowicki A., 1992. Manewrowanie statkiem w warunkach specjalnych, Szczecin: Oderaum.
Literatura uzupełniająca
Dudziak J., 2008. Teoria okrętu, Gdynia: Fundacja Promocji Przemysłu i Gospodarki Morskiej.
Wróbel F., 1996. Vademecum nawigatora, Gdynia: Trademar.
Gucma S., 2001. Inżynieria ruchu morskiego, Gdynia: Okrętownictwo i Żegluga.
Staliński J., 1969. Teoria Okrętu, Gdańsk: Wydawnictwo Morskie.
Lekki W., 1977. Poradnik manewrowania statkiem, Gdańsk: Wydawnictwo Morskie.
Prowadzący przedmiot
	
		| Tytuł/stopień, imię, nazwisko | Jednostka dydaktyczna | 
	
		| 1. Osoba odpowiedzialna za przedmiot: |  | 
	
		| dr inż.  kpt.ż.w. Andrzej Hejmlich | KES | 
	
		| 2. Pozostałe osoby prowadzące zajęcia: |  | 
		| dr inż.  kpt.ż.w. Andrzej Hejmlich | KES | 
