Wydział Nawigacyjny WN

BADANIA EKSPERYMENTALNE I MODELOWANIE NUMERYCZNE DYNAMIKI PRZEPŁYWU GENEROWANEGO PRZEZ ROTOR.
W konkursie NCN OPUS-20 złożony został wniosek na projekt pt. Badania eksperymentalne i modelowanie numeryczne dynamiki przepływu generowanego przez rotor.
Lider Projektu: Instytut Budownictwa Wodnego PAN,
Partnerzy: Uniwersytet Morski w Gdyni, Wydział Nawigacyjny i Instytut Budownictwa Wodnego PAN.
Kierownik projektu Prof. Ryszard Staroszczyk IBW PAN, kierownik projektu w UMG dr hab. inż. Teresa Abramowicz-Gerigk prof. UMG.

JOHANNA - JOINT QUALIFICATION OF STAFF IN SOUTH BALTIC DESTINATIONS TO ENSURE A SUSTAINABLE SCS DEVELOPMENT IN THE SBS
JOHANNA - joint qualification of staff in South Baltic destinations to ensure a sustainable SCS development in the SBS realizowany w ramach programu Interreg South Baltic Programme 2014-2020, Priority 4 - Boosting human resource capacities for the area’s blue and green economy.
Kierownik projektu: dr hab. inż. kpt. ż. w. Henryk Śniegocki, prof. UMG.

PROTOTYP SYSTEMU MONITOROWANIA OBCIĄŻEŃ NABRZEŻY I UMOCNIEŃ DNA W REJONIE CUMOWANIA STATKÓW.
30.04.2020 zakończony został projekt realizowany w ramach RPPM.00.00.00., Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Pomorskiego na lata 2014-2020, Oś Priorytetowa 01.00.00. Komercjalizacja wiedzy, Działanie 01.01.00. Ekspansja przez innowacje, Poddziałanie 01.01.01. Ekspansja przez innowacje - wsparcie dotacyjne - finansowany z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego pt. Stworzenie prototypu systemu monitorowania obciążeń nabrzeży i umocnień dna w rejonie cumowania statków wraz z wdrożeniem na rynek gotowego produktu przez firmę Enamor Sp. z o.o. z Gdyni.
Lider projektu: Enamor Sp. z o.o.,
Partnerzy: Uniwersytet Morski w Gdyni, Zarząd morskiego Portu Gdynia i Enamor Sp. z o.o.
Kierownik projektu dr inż. Wojciech Górki -Enamor Sp. z o.o., kierownik projektu w UMG dr hab. inż. Teresa Abramowicz-Gerigk prof. UMG.

JOHANN - JOINT DEVELOPMENT OF SMALL CRUISE SHIP TOURISM HERITAGE PRODUCTS IN THE SOUTHERN BALTIC SEA REGION
JOHANN – Joint Development of Small Cruise Ship tourism heritage products in the Southern Baltic Sea Region w ramach programu Interreg South Baltic Programme 2014-2020 Specific Objective 2.1 - Increased development of the South Baltic area’s natural and cultural heritage assets into sustainable tourist destinations.
Kierownik projektu: dr hab. inż. kpt. ż. w. Henryk Śniegocki, prof. UMG.

BADANIA W ZAKRESIE PRAKTYCZNYCH ASPEKTÓW WPROWADZENIA STANDARDÓW MANEWROWYCH W ZAKRESIE MAŁYCH PRĘDKOŚCI.
Określenie przestrzeni manewrowej dla różnych typów statków. Wpływ wiatru i głębokości wody na parametry prób manewrowych w zakresie małych prędkości.



Wpływ wiatru na parametry próby Back & Fill dla statku VLCC

BADANIA DOTYCZĄCE MANEWRÓW STATKU W ZAKRESIE MAŁYCH PRĘDKOŚCI.
Badania te dotyczą manewru cumowania statku oraz standardów manewrowych w zakresie małych prędkości. Badania rzeczywistej prędkości przepływu podczas cumowania statku „Horyzont II” przy Nabrzeżu Indyjskim w Porcie Gdynia.

Przykład pomiaru prędkości przepływu za pomocą prądografu Doppler Current Sensor 3900A – Andrea Instruments

BEZPIECZNY TRANSPORT I SKŁADOWANIE MATERIAŁÓW NIEBEZPIECZNYCH PRZEWOŻONYCH W JEDNOSTKACH KONTENEROWYCH NA OBSZARACH PORTÓW I TERMINALI.
Bezpieczny transport i składowanie materiałów niebezpiecznych przewożonych w jednostkach kontenerowych na obszarach portów i terminali
Przedmiotem badań jest natężenie ruchu jednostek kontenerowych kierowanych do i z terminali kontenerowych, przewożących materiały niebezpieczne różnych klas wg. IMDG Code. Wyznaczenie koniecznej ilości miejsc składowania w/w kontenerów.
Na podstawie danych uzyskanych z badań, będzie można zastosować rozwiązania pozwalające uniknąć sytuacji, w której kontenery zawierające materiały niebezpieczne będą stwarzać zagrożenie lub dodatkowe ryzyko przy transporcie wewnątrz terminalu jak podczas ich składowania w terminalach portowych.
Polskie przepisy i regulacje prawne wydane przez Ministerstwo Transportu lub przez Urząd Morski dotyczące składowania materiałów niebezpiecznych w rejonach morskich portów nie są jednolite, w zależności od portu ilość składowanych materiałów niebezpiecznych i miejsca do ich składowania są różnie - przygotowane, gorzej lub lepiej zabezpieczone przed ewentualnymi wypadkami.
Bezpieczny transport i składowanie materiałów niebezpiecznych przewożonych w jednostkach kontenerowych na obszarach portów i terminali
Zalecenia międzynarodowe wydają się być pomocne w zastosowaniu niektórych rozwiązań na gruncie terminali kontenerowych. Rekomendacje organizacji międzynarodowych, które zajmują się transportem niebezpiecznych ładunków wskazują, w jaki sposób zapewnić odpowiednie zabezpieczenie miejsc składowania i jakie ilości dopuszczalne substancji niebezpiecznych mogą być składowane w rejonach portowych.
Korzystając z powyższych regulacji prawnych i zaleceń międzynarodowych można określić podstawowe wymagania, które powinien spełniać nowoczesny terminal kontenerowy zapewniając w ten sposób prawidłową obsługę kontenerów z materiałami niebezpiecznymi.

HIERARCHIZACJA ELEMENTÓW WEJŚCIOWYCH W MODELU OBSZARÓW POSZUKIWANIA I ANALIZA WRAŻLIWOŚCI MODELU W CELU OKREŚLENIA JAKOŚCI INFORMACJI O WARUNKACH ŚRODOWISKOWYCH ZWIĘKSZAJĄCYCH EFEKTYWNOŚĆ AKCJI RATOWNICZEJ NA MORZU.

Wizualizacja programu komputerowego dla wyznaczonych dynamicznych obszarów poszukiwania
Proces planowania oraz przeprowadzanie akcji poszukiwania i ratowania (ang. Search and Rescue – SAR) na morzu jest zagadnieniem dość złożonym.
Wymagana jest duża ilość obliczeń, zajmująca dużo czasu, w sytuacji kiedy rozbitkowie na morzu oczekują pomocy, dlatego konieczne jest stosowanie właściwych narzędzi wspomagających proces planowania akcji SAR. Jako narzędzia wspomagające proces planowania akcji SAR wykorzystywane są systemy komputerowe. O efektywności akcji decyduje wiele czynników, z których najważniejszym jest prawidłowe modelowanie obszaru poszukiwania.

WPŁYW TYPU NABRZEŻA I GŁĘBOKOŚCI AKWENU NA EFEKTYWNOŚĆ URZĄDZEŃ STERUJĄCYCH I PĘDNIKÓW W CZASIE MANEWRU CUMOWANIA I ODCUMOWANIA STATKU. 2005.
Badania modelowe wykonane na jeziorze Silm w ośrodku badawczo-szkoleniowym Fundacji Bezpieczeństwa Żeglugi i Ochrony Środowiska w Iławie-Kamionce w ramach projektu.

BUDOWA INDYWIDUALNEGO, PIROTECHNICZNEGO ZESTAWU RATUNKOWEGO, PRZEZNACZONEGO DLA LUDZI BĘDĄCYCH W ZAGROŻENIU ŻYCIA NA WODZIE.
Do najważniejszych problemów związanych z udzielaniem pomocy ludziom znajdującym się w zagrożeniu życia w środowisku wodnym jest szybkie dotarcie do osoby zagrożonej na taką odległość, która umożliwi efektywne jej udzielenie. Należy mieć świadomość, że w takich sytuacjach o powodzeniu akcji decydują sekundy. Biorąc pod uwagę fakt, że wypadki na obszarach wodnych zdarzają się często w oddaleniu od brzegów, kluczowym problemem staje się wyposażenie odpowiednich służb powołanych do niesienia pomocy (Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe, Policja, Straż Pożarna oraz brzegowe służby ratownictwa morskiego) w środki techniczne umożliwiające skuteczne i co bardzo ważne, bezpieczne dla ratowników przeprowadzenie działań ratowniczych. Dotychczas jedynym sposobem dotarcia do osoby ratowanej jest użycie w tym celu jednostek pływających lub bezpośrednia akcja ratownika polegająca na dotarciu od zagrożonego wpław lub przez podanie mu (rzucenie) koła ratunkowego. Metody te obarczone są licznymi niedoskonałościami, z których najważniejsze to stosunkowo długi czas potrzebny na uruchomienie środka pływającego (o ile w ogóle znajduje się on w pobliżu miejsca akcji), brak możliwości użycia takiego środka w przypadku występowania zalodzenia oraz stosunkowo duże zagrożenie bezpieczeństwa ratownika, a w przypadku rzucania koła ratunkowego niewielki zasięg. Sposobem na wyeliminowanie tych niedoskonałości jest zaprojektowany indywidualny, pirotechniczny zestaw ratunkowy przeznaczony dla ludzi będących w zagrożeniu życia na wodzie.
Zestaw dla ratownictwa wodnego, służy do wystrzeliwania koła ratunkowego, złożonego do postaci cylindrycznego pakietu i napełnianego pirotechnicznie po opadnięciu na wodę oraz połączonego z jednym końcem linki ratowniczej, rozwijanej i ciągniętej przez ten pakiet podczas jego lotu w powietrzu.
Współpraca
Testy poligonowe zestawu laboratoryjnego przy współpracy WAT, Politechniki Warszawskiej, DEZAMETU S.A.

SYSTEM OPTYCZNEGO POSZUKIWANIA ROZBITKÓW NA MORZU - SOPR.
Projekt okna zobrazowania systemu, konsoli operatora systemu SOPR.
Zastosowanie systemu umożliwia:
zwiększenie efektywności procesu poszukiwania na morzu w akcji SAR,
określenie szerokości pasa poszukiwań w nocy i warunkach ograniczonej widzialności,
zwiększenie prawdopodobieństwa odnalezienia rozbitków,
skrócenie czasu akcji poszukiwawczej na morzu,
wyeliminowanie wpływu czynnika ludzkiego na proces detekcji i identyfikacji obiektu poszukiwanego.

Punkt mocowania systemu optycznego SOPR

Tratwa 0,01 mili. Odległość około 20 metrów. Widoczne są głowy rozbitków w tratwie, (4 osoby wychylające się z wejść do tratwy).

Zaobserwowane trzy osoby w wodzie

INFORMATYCZNY SYSTEM WSPOMAGAJĄCY AKCJĘ RATOWANIA ŻYCIA LUDZKIEGO NA MORZU. GDYNIA 2001.
SARCAS 2000 ©Celem projektu było opracowanie komputerowego programu wspomagania akcji poszukiwania i ratowania życia na morzu oraz opracowanie metody pozwalającej na zmniejszenie obszaru poszukiwania ludzi znajdujących się w zagrożeniu życia na morzu z uwzględnieniem specyfiki elementów hydrometeorologicznych południowego Bałtyku i rozszerzenie zakresu stosowania ww. metody o sztormowe warunki pogodowe (dotychczasowe opracowania- wg. IAMSAR Manual 98 dotyczą prędkości wiatru do 34 węzłów – 7°w skali Beaufort’a) 
Podwykonawcy
Instytut Budownictwa Wodnego Polskiej Akademii Nauk
Instytut Lotnictwa
Centrum Techniki Okrętowej
Państwowy Instytut Motoryzacji
Instytut Morski
Ośrodek Szkolenia Ratowniczego Fundacji Rozwoju WSM
Przedsiębiorstwo Projektowo - Serwisowe Elektroniki, Pomiarów i Automatyki EPA Spółka z o.o.
Radmor SA
Petrobaltic SA
Urząd Morski Gdynia
Kapitan i załogi Platformy wiertniczej:
m/s „Kapitan Poinc”
m/s „Bazalt”
m/s „Horyzont II”
m/s „Monsun”
Piloci Ratownictwa Marynarki Wojennej

URZĄDZENIE DO PODEJMOWANIA TRATEW RATUNKOWYCH I ROZBITKÓW Z WODY W WARUNKACH SZTORMOWYCH.
Urządzenie do podejmowania tratew ratunkowych i rozbitków z wody w warunkach sztormowych
Pomimo ciągłego postępu technicznego w zakresie konstrukcji statków, ich wyposażenia, jakości i niezawodności urządzeń nawigacyjnych i łączności, wzrostu kompetencji załóg i służb meteorologicznych, wypadków na morzu nie da się uniknąć i czasami miewają one rozmiary katastrofy z dużą liczbą ofiar. Przykładem mogą być dwa tragiczne, jakie zdarzyły się na Bałtyku w ostatnich latach – katastrofy promów m/f „Heweliusz” i m/f „Estonia”.
Podjęcie z morza rozbitków, zwłaszcza wyczerpanych, przemarzniętych czy nieprzytomnych było w obu przypadkach bardzo trudne. Standardowym wyposażenie statków ratowniczych nie zawsze się sprawdza w warunkach sztormowych – brak jest skutecznych urządzeń do podejmowania tratew i rozbitków z wody.
Zespół badawczy Akademii Morskiej w Gdyni podjął się rozwiązania problemu. We współpracy z Politechniką Wrocławską, Stocznią Wisła w Gdańsku oraz firmą BTT-Automatyka z Gdańska skonstruowano i zbudowano prototyp urządzenia pozwalającego na podjęcie rozbitków z tratew ratunkowych lub z wody bez narażania życia ratowników. Prototyp zabudowano na statku „Sztorm-2”, udostępnionym do prób przez Morską Służbę Poszukiwania i Ratownictwa i przetestowano w ciężkich warunkach pogodowych w Zatoce Gdańskiej.
Próby morskie przeprowadzono w styczniu 2002 r w dość ciężkich warunkach pogodowych, przy bardzo silnym wietrze średniej wysokości fali 2,5 m, sięgającej do 4 m. Koncepcja urządzenia się sprawdziła, przyjęte rozwiązania techniczne zdały egzamin, chociaż w przypadku realizacji zamówienia armatorskiego (jest to urządzenie, które musi być projektowane na konkretny statek, z uwzględnieniem specyfiki jego zabudowy i własności morskich) uwzględnione zostaną wszystkie spostrzeżenia i uwagi, jakie nasunęły się realizatorom projektu w czasie prób.

WZORY PRZESZUKIWANIA OBSZARÓW POSZUKIWANIA LUDZI BĘDĄCYCH W ZAGROŻENIU ŻYCIA NA MORZU. GDYNIA 2000.
Opracowane wzory przeszukiwania zwiększają bezpieczeństwo statku poprzez uwzględnienie wpływu parametrów fali w czasie prowadzenia działań poszukiwawczych.
Wyznaczanie bezpiecznych prędkości i kursów statku z uwzględnieniem możliwości wystąpienia rezonansu kołysań poprzecznych, wzrostu amplitudy kołysań, występowania niebezpiecznych przyspieszeń i slammingu.
W oparciu o opracowane wzory przeprowadzono analizę bezpieczeństwa statku handlowego w aspekcie poszukiwania przy zastosowaniu opracowanych wzorów.